Poniżej przedstawiam Wam rozwój psychiczny Waszych pociech, z podziałem na różne lata życia dzieci z uwzględnieniem lęków
2 lata:
- lęki wizualne: ciemne kolory, duże przedmioty, kapelusze
- przeprowadzka do nowego domu
- nieobecność mamy w porze zasypiania
- deszcz, wiatr, burza (pioruny)
2.5 roku:
- lęki przestrzenne- obawa przed przesuwaniem przedmiotów, ruchem
3 lata:
- lęki wizualne: starzy, pomarszczeni ludzie
- ciemność,
- policjanci, włamywacze
- zwierzęta
- wieczorne wyjścia rodziców
4 lata:
- lęki słuchowe: odgłos silnika
- ciemność
- dzikie zwierzęta
5 lat:
- Mniej obaw 😉
6 lat:
- duchy, wiedźmy
- lęki, że ktoś się chowa pod łóżkiem
- obawa przestrzenna przed zgubieniem się
- obawa przed skaleczeniem się
- dziecko boi się zasypiać, gdy jest samo w pokoju
7 lat:
- lęk przed spóźnieniem się do szkoły, brakiem akceptacji
- piwnica
8-9 lat:
- obawy dotyczące własnych zdolności i możliwości porażki
10 lat:
- dzieci mówią to czego się już nie boją
Między 9 miesiącem życia a 5 rokiem życia pojawia się lęk separacyjny -strach przed rozłąką z rodzicem: nerwowe reagowanie na, nawet krótkotrwałe rozstanie z mamą/ tatą- dziecko płacze, jest niespokojne i rozdrażnione. Lęk ten występuje naturalnie. O sytuacji patologicznej można mówić, wtedy gdy występuje u dzieci w innym wieku lub natężenie lęku jest zbyt mocne. Zdarza się, żę dziecko wymiotuje, ma zaburzenia snu. Do przyczyn występowania tego lęku może przyczynić się zbyt symbiotyczny związek matki z dzieckiem (jej nadopiekuńcza postawa), lub niedostateczna uwaga ze strony rodzica.